Ράινχολντ, Καρλ Λέοναρντ

(Reinhold, Βιέννη 1758 – Κίελο 1823). Γερμανός φιλόσοφος. Σπούδασε στο κολέγιο των ιησουιτών της Βιέννης, μετά πήγε στους βαρναβίτες και το 1783 εγκατάλειψε το ιερατικό σχήμα για να καταλάβει την έδρα της φιλοσοφίας στην Ιένα, μετά τη δημοσίευση στον Deutsches Merkur (1786-87) των Επιστολών επί της καντιανής φιλοσοφίας. Το 1794 εγκαταστάθηκε στο Κίελο. Εκτός από τις περίφημες Επιστολές του, αξιομνημόνευτα είναι κυρίως η Αναζήτηση νέας θεωρίας της παραστατικής ικανότητας του ανθρώπου (1789), η μελέτη του Τα θεμέλια της φιλοσοφικής γνώσης (1791) και οι Συμβολές για τη διόρθωση των παρεξηγήσεων που υπάρχουν μέχρι σήμερα ανάμεσα στους φιλόσοφους (1790-94). Ενθουσιώδης και ονομαστός υποστηρικτής του Καντ, ο Ρ. αφιερώθηκε στη συστηματική αναγωγή της καντιανής φιλοσοφίας σε μια μόνη βασική αρχή, που τοποθετούσε τη συνείδηση ως κέντρο κάθε παραστατικής ενέργειας.